Slijten? Eigenlijk niet. Het wordt bij mij in periodes erger. Zeker sinds ik zelf een zoon heb, een die mijn vader nooit zal kennen. Gisteren ben ik nog eens naar z’n graf geweest. Dat had wel iets troostend. Zo achter de kerk van Vinkt, bijna naast zijn eigen vader en moeder, achter de kleuterschool. Met dan de andere recente graven van mensen die we ook allemaal kenden. Een van de weinig momenten dat ik liever weer in het dorp zou wonen waar ik werkelijk iedereen kende als kind. Al kwam dat vooral omdat ze allemaal mijn vader kenden :-)
↧