Na bijna 9 jaar kan ik wel zeggen dat er sleet op zit. Ja, ik zou er veel voor geven om de zonen hun grootmoeder (en grootvader aan de andere kant) te leren kennen. Dat dat nooit meer zal kunnen, daar heb ik me bij neergelegd. Maar het gemis blijft. Vandaag nog kwam het ter sprake bij de jongste naar aanleiding van een boekje dat we lazen over een konijntje dat stierf. Het leek hem makkelijk dat konijntje te vervangen, en daarom leek het hem even logisch dat moemoe en vokke ook zouden kunnen vervangen worden. Slik.
↧